Donderdagmorgen, 4u, de combinatie auto+aanhanger met motor vertrekt. Vorige maand, tijdens een weekend Futuroscope Poitiers was de aanhanger gestolen, onze motoren getracht op te laden maar het alarmsysteem werktte. De oude aanhanger zijn we kwijt, er is melding dat de aanhanger in Polen opgedoken is onder het motto "Vandaag gestolen, morgen in Polen!". De nieuwe aanhanger moet zijn maidentrip nog maken, en dit is de ideale gelegenheid.
We vertrekken in een regenbui, die pas zal ophouden als we ter hoogte van Dion zijn, het is rond het middaguur. Het is druk op de Franse p?age, op het linkerbaanvak zijn reeds gepasseerd Lambo Diablo, Ferrari F40 F50 en Porsche allerhande. Vakantie voor iedereen, en waarschijnlijk onderweg naar de F1 in Monaco.
Nederland is ook onderweg, getuige de vele 'kerrevens' , volgestouwde aanhangwagentjes, en druk taterende Nederlanders in de koffiestops. Op de radio (FM 107.7) het trieste nieuws dat vandaag al de 2?de motorrijder om het leven is gekomen in een ongeval op de p?age. We zien nog net een reddingshelicopter staan, op het andere baanvak, de snelweg richting Nancy is volledig afgesloten.
Er staan 750 kilometers op de teller, het is 14.00u. als we door de tunnels van Lyon rijden. Net buiten de stad gaan we van de snelweg, en gaan de A47 op. De laatste 250 km doen we via het binnenland. Het tempo zakt gevoelig, de M?gane moet regelmatig de gehele paardenstal uitlaten om de aanhanger met 260 kg Yamaha een helling op te krijgen. Afdaling, helling, stijgpercentage 11% ... inclusief een haarspeldbocht, we krijgen het vandaag allemaal voor de wielen geschoven. St.Etienne, Le Puy-en-Velay ... we zijn overdonderd door het schouwspel van natuur, de zon in de ogen, het raampje open, het lichtje van de airco gaat aan, de temperatuur buiten loopt op boven de 20?.
Het is 19.00u als we Vebron, op de D907 binnenrijden. ( N44 13.722 E3 34.615 )
http://perso.wanadoo.fr/auberge-du-tarn ... Tarnon.htm
De Auberge telt 8 kamers, achteraan is parking en stalling voor de motoren, en uitzicht vanaf uw terras op de rivier.
Vrijdagmorgen staat er een rit van 310 km op het programma. Het karakter van de streek leunt zeer sterk aan bij Ard?che, Centraal Massief en Auvergne. Kortom, massa's motorplezier, asfalt per lopende meter, en elke 50 meter zitten er 2 bochten.
De rit start via Florac, de N106 op, we duiken de bergen in.
Het betere bochtenwerk , D901, maakt een mens hongerig, en we gaan op zoek naar een restaurantje. Onze keuze valt op een piepklein charmant etablissementje, in Les Vans, rue du Temple 7.
Helaas pindakaas, de eigenaar is aanwezig, maar is nog volop aan de voorraad aan't werken, op 31 mei begint zijn seizoen, gans 2006 is zowat volgeboekt.
Toch even de tijd gemaakt, om op de foto te gaan.
De temperatuur stijgt naar een respectabele 25?, het is zweten in de lederen combi,
collega FJRijders sms'sen me dat het in Belgi? triestig gesteld is met het weer.
Ik drink daar een frisse cola op, in Grospierres, vlakbij Vallon Pont d'Arc.
Kenners zien meteen waar we zijn, het is het caf? van de broer van Eric Tour'n'Sol.
Grospierres telt 40% Belgische inwoners, het is de grootste gemeenschap van Vlamingen in Frankrijk.
We vervolgen de route, we rijden Le Corniche op, Gorges d'Arch?che, D4 om in Bourg-St.And?ol uit te komen. We nemen de alternerend ??nrichtingsverkeer brug over Le Rhone.
De gemiddelde Fransman rijdt zoals hij en zijn voertuig eruit ziet : slordig.
Elke wagen heeft gegarandeerd beschadigingen op de 4 hoeken, als ze er nog opstaan, hier komt men van alles tegen. Een wagen met 2 zijspiegels die nog intact zijn is een unicum ! Op de smalle wegen wordt er niet omgekeken naar de middellijn die de 2 rijvakken aanduidt, hier telt maar 1 wet : wie het eerst op het plekske is, mag als eerste passeren. Als motorrijder zul je maar op de ideale lijn zitten, als er zo'n lokale hoestbui op wielen afkomt. De klaxon en de grootlichten worden dan hier ook kwistig gebezigd, zelfs de gele Expressjes van La Poste bezondigen zich aan deze vorm van verkeersagressie.
Het zet een beetje een domper op de feestvreugde van het bochtenwerk, maar voorzichtiigheid is geboden, achter elke bocht kan er ??ntje op "mijn rijvak" uitkomen.
Kilometers worden gestaag afgemaald, door de vlakte van de C?vennes, we bereiken Al?s. De GPS gidst ons door de stad, ik mis een afslag naar links, ik zie op het scherm van de 2720 dat de geplande route een grote U bocht maakt, gesteld dat ik rechtdoorrij, kom ik terug op de route. We kiezen voor deze 2?de optie, en duiken een stukje het onbekende in. Achter een hoek gaan we als het ware ondergronds, het is een mini-tunnel onder een spoorwegcomplex (vandaar de U-bocht). In het licht van de dubbele Hella's zien we het vuilnis metershoog opgestapeld, we laveren door houten palletten, kartonnen dozen, en hier en daar een ranzige persoon. Er is altijd licht aan het einde van de tunnel, in dit geval maar 50 meter lang, maar Het Licht brengt ons in het midden van een zigeunerkamp. Prompt worden we benaderd door een groep haveloze kinderen, gestolen brommertjes worden gestart en komen op ons af. Ik zet de FJR in z'n ??n en het gas gaat erop, richting "uitgang" welke een gat in de omheining blijkt te zijn. Voor ons, op nauwelijks 20 meter, strekt de N106 zich uit, een wandelpad welke aangelegd is om voetgangers te laten oversteken, is onze vluchtweg, de brommertjes haken af als de banden van de FJR contact maakt met asfalt en de paarden hun ding mogen doen. Pas 50 km verder durven we het aan, om een parking met toeristen op te zoeken, het blijkt een schot in de roos. De lokale bevolking (type 65+) heeft een gezonde interesse voor het Japanse Stalen Ros, en vertelt honderduit over de eigen motoren die men gereden heeft. Van het ??n komt het ander, na een uurtje worden er we prompt uitgenodigd om bij hun te komen eten, iets wat we jammerlijk moeten afslaan, we hebben al een reservatie. Adressen en telefoonnummers worden gewisseld, we maken een afspraak om tijdens de zomer nog eens langs te komen, in ruil voor Belgische chocolade mogen we zelfs blijvenovernachten. Het lijkt wel een aflevering van Peking Express.
Lieve beheerst de taal van Moli?re beter als ik, en voert het woord. Ik versta het Frans, als men niet te snel spreekt.
Lokale bevolking plukken mini-aardbeien, ze smaken overheerlijk !
We worden uitgewuifd, en krijgen nog de goede raad om Al?s te vermijden, er is kermis, beaucoup d'alcool, on roule, et des embattements ? nuit. En uitkijken voor Roma-zigeuners, wordt ons nog op het hart gedrukt.
We komen in tijdnood, en moeten stevig inbinden in onze fotoshoot, on for the road !
Onderweg op de N106 kruisen we een 1200 RS , Belgisch nummerbord, en Xenon verlichting.
(iemand van het BMW-forum ?)
Op weg naar Mont Aigoual , op 1500 meter hoogte. Mont Aigoual telt 280 dagen per jaar met neerslag, today it's our lucky day !
Het is beduidend frisser door de grote hoogte, er staat wat wind, maar het is nog altijd 19?, het is ruim 18.00u vrijdagavond.
Afdaling terug naar de Auberge, ruim 300 km op de dagteller,
FJR op hellingshoek, de Pirelli Strada's kleven als cement aan de tarmac.
Zonder woorden.
Een groot aantal vliegeniers hebben het niet overleefd.
Zaterdag 27 mei, na het ontbijt komt de toerist in ons tot leven, we besluiten de auto te nemen, en de weg naar Millau in te slaan.
Millau staat sinds 2004 op de wereldkaart, als gastheer van Frankrijk's op ??n na (La Tour Eifel) meest gefotografeerde monument ... de brug van Millau.
Jarenlang was de verbinding noord-zuid over de A75 een flessenhals ter hoogte van deze stad, sinds vorig jaar is de nieuwe brug open.
Le piliers, 7 in totaal, hebben een gemiddelde hoogte van 375 meter, het wegdek hangt aan stalen kabels op een hoogte van 284 meter over de Tarn.
De tol voor voertuigen bedraagt 5.1 euro, motoren mogen er over voor 3.4 euro.
Je hebt totaal geen gevoel van hoogte, de wanden zijn zodanig afgeschermd dat men geen zicht heeft op het gebeuren rondom. Stilstaan is ten strengste verboden, er zijn aan beide kanten van de brug permanentieteams die in minder dan 2 minuten ter plaatse kunnen zijn. De hele brug wordt bewaakt door een legertje camera's.
Het is een unieke ervaring, en vele vakantiegangers op weg naar het Zuiden zullen ze deze zomer ondervinden. Andere kant van de medaille is dat een verblijf of logie in/rond Millau met 50% is gestegen, kamers met zicht op de brug, ook al is het in de verte op 15 km afstand, gaan niet onder de 100 euro/overnachting. Uw eigendom met uitzicht op de brug is ook 50% gestegen in waarde.
Zaterdagmiddag , 28? in Millau, sud de France, we zoeken een koel terras op, en laten de coca rijkelijk vloeien. Onze aandacht gaat naar een woning die te koop wordt aangeboden, onze dromen slaan op hol. Dit is "Leven als God in Frankrijk".
Er wordt nog een middagrit gereden, zonder fototoestel, de mogelijkheden van biljartvlakke asfalt, heerlijke curven, afdalingen en haarspeldbochten zijn legio.
De FJR staat vrijwel terug op reserve, na 250 km sportief rijplezier, waarbij de hogere regionen van de toerenteller niet vermeden worden. De tank voelt gloeiend aan, mijn billen zijn roodverbrand ... is het van de warmte, of van krampachtig de tank te omklemmen, om de FJR nog dieper de bocht in te sturen.
De antenne's schuren over de grond, even ben ik bang dat de motor ?cht helemaal horizontaal zal gaan, maar de Strada's zijn onvermurwbaar.
s'Avonds kom ik moe maar voldaan de parking van de Auberge opgereden, het is al vrijwel donker als deze foto wordt genomen.
De mooiste stuurwegen zijn getooid met dit bord, en terecht. Een stuurfout doet je niet tegen de vangrails belanden, want er zijn er weinig ... het is direct enkele honderden meters diep de afgrond in. Hier en daar staan eenzame kruisjes, een weduwe brengt regelmatig een verse bloem, ter nagedachtenis van de overleden motorrijder.
Het is Fun, dit is Ardennen X 10 , maar altijd beseffen waar we mee bezig zijn.
Zondagmorgen nemen we afscheid, en zetten koers naar huis.
Quand le soleil dit bonjour au montagne ... de zon piept achter de bergen als we de p?age terug opdraaien.
We gaan terug noordwaarts, ter hoogte van Clermont Ferrand worden we terug met de neus op de ruit ... euh feiten gedrukt.
Een prettig verlof, voor al diegenen die hun motor als belangrijkste vakantie-instrument beschouwen. Maakt er iets aangenaam van, en hopelijk allemaal gezond en wel terug in Belgenland, dromend van een volgende vakantie.
Volgende week Eifel, in augustus Alpen, in september een week Avignon, er komen nog v??l bochten, tot in den draai !
Gereden route's, tracklogs in Garmin-formaat beschikbaar via pm.
dirk bruijns
lieve billiau
